De inspiratie voor dit kunstproject ligt in het leven en het werk van Marc Chagall. Zijn leven en werk raakt aan thema's die kinderen bewust of onbewust bezighouden. Wie ben ik? Waar hoor ik bij? Wat is vreemd? Geef je ruimte aan wat anders is?

Met de muziekleerkracht van basisschool De Bron, Pavla Zachovalová en theatermaker Ellen Bavinck ontwikkelden we een kunstproject rond het schilderij De bruid met het blauwe gezicht van Chagall.

Het onderzoek begon met kijken naar het schilderij en erover filosoferen. De eerste lessen kregen de kinderen geen informatie over het schilderij. Ze keken. En ontdekten van alles:
'’t Lijkt net een puzzeltje: je kijkt en kijkt en ziet weer iets nieuws (anders) ‘ (Soufyan, groep 5)
‘Dat wit (de ‘sluier’) dat is de geur van de bloemen’ (Farah, groep 1-2)
‘Fantasie is nep. Maar als je denkt dat het toch echt is, wordt het dan echt?’ (Kautar, groep 4a)
‘Als je droomt dan denk je ook dat het echt is.’ (Xiaoke, groep 4a)
Met juf Pavla luisterden ze naar veel verschillende soorten muziek: Bach, jazz, Tricky… Ze bedachten welke muziek het beste bij het schilderij zou passen en waarom:
'Misschien dat de meneer (Chagall) het liedje (Fratres for String Quartet van Arvo Pärt) draaide toen hij dat schilderij maakte.’ (Claudia, groep 5)

(tekst gaat verder onder de foto's)

De groepen 1 tot en met 5 maakten met lappen, karton en allerhande materiaal een kostuum of een deel van een kostuum konden maken bij hun gekozen figuur. Er werd geplakt, geknipt en gewikkeld. Ze maakten vogels, hoofdtooien en prachtige muziekinstrumenten. Anderen toverden zichzelf van top tot teen om in een vliegende leeuw, een heks of een draak.

De groepen 6, 7 en 8 onderzochten hoe verschillend stoffen aanvoelen. Ze maakten een humeurbord van verschillende stoffen, passend bij verschillende gemoedstoestanden. Met gescheurd papier maakten ze een ontwerp voor hun stokpop. Dat werd driedimensionaal gemaakt met schuimrubber, stroken stof en heel veel draad om te binden.

(tekst gaat verder onder de foto)

De groepen 1-2 en 3 kregen twee keer een les spelimprovisatie van Ellen Bavinck. De gekozen karakters en gemaakte kostuums vormden de basis voor een verhaal. De kinderen beeldden dit verhaal uit met eenvoudige bewegingen.

De groepen 4 tot en met 8 kregen 5 weken lang elke week een les muziek en spelimprovisatie van Pavla Zachovalová. Zij lieten tijdens de open les zien en horen hoe zij het schilderij beleefden. In de derde muziek/dramales kregen de kinderen het levensverhaal van Chagall te horen. Dit maakte op alle groepen een diepe indruk. Ademloos hebben ze geluisterd.

De groepen 6, 7 en 8 gaven hun gekozen karakter vorm in een stokpop. Ze bedachten ze eerst hoe hun karakter zich zou kunnen voelen en welke beweging en tekst daarbij zou passen.
‘Ik ben een eenzaam spook en wil niet dat mensen bang van me worden. Daarom ben ik eenzaam.’ (Mick, groep 7)
‘Ik ben boos omdat ik eng ben.’ (Ikram, groep 7)
’Ik ben een vrolijk vogeltje, maar af en toe ben ik een beetje schuw.’ (Robin, groep 7)

Een belangrijk doel van het project was de ouders een kijkje in de keuken te geven en het liefst ook te laten meedoen. Dat gebeurde in een open les en tijdens de presentatie. Ouders werden door de kinderen zelf uitgenodigd om te vertellen wat ze voelden en dachten bij het schilderij. Ze mochten spelen met de stokpoppen van hun kinderen en geluiden maken bij het verhaal.

De stokpoppen, kostuumonderdelen, tekeningen, rekwisieten en een selectie van de foto’s zijn nog 6 weken lang te zien geweest in school. Een deel van deze expositie was nog een maand lang in etalages in de buurt te zien, bij Kunsttraject in de Staatsliedenbuurt, Amsterdam.